Przejdź do treści
sinupret-krople
sinupret-krople

W leczeniu zapalenia zatok u dzieci

Sinupret® krople
krople doustne

Sinupret® krople

  • Rozrzedza zalegającą wydzielinę1,2
  • Odtyka nos i zatoki1,2
  • Pozwala swobodnie oddychać1,2

Co to jest lek Sinupret® krople i w jakim celu się go stosuje?

Sinupret® krople to lek stosowany w zapaleniu zatok (ostrym i przewlekłym) zazwyczaj u dzieci. Sinupret® krople powoduje rozrzedzenie śluzu, dzięki czemu pozwala pozbyć się kataru. Dzięki działaniu przeciwzapalnemu zmniejsza obrzęk błony śluzowej.

Jak stosować lek Sinupret® krople?

Dorośli: doustnie, zazwyczaj 3 razy na dobę 50 kropli, co odpowiada 3,1 ml w dawce jednorazowej.
Dzieci w wieku szkolnym (od 6 lat): doustnie, zazwyczaj 3 razy na dobę 25 kropli, co odpowiada 1,55 ml w dawce jednorazowej.

W szczególnych przypadkach dawkę można zwiększyć dwukrotnie.

Lek Sinupret® krople doustne może być podawany po rozpuszczeniu w niewielkiej ilości płynu lub bez rozpuszczania.
Podczas stosowania zaleca się przyjmowanie zwiększonej ilości płynów.

 

Jaki jest skład leku Sinupret® krople?

100 g kropli zawiera 29 g ekstraktu (stosunek lek/ekstrakt 1:11) składającego się z:

  • Gentianae radix (korzeń goryczki),
  • Primulae flos cum calycibus (kwiat pierwiosnka z kielichem),
  • Rumicis herba (ziele szczawiu),
  • Sambuci flos (kwiat bzu czarnego),
  • Verbenae herba (ziele werbeny), w stosunku 1:3:3:3:3, ekstrahowanych etanolem (59% v/v).
Sinupret® eXtract

Sinupret® eXtract

W leczeniu ostrego zapalenia zatok.

Sinupret®

Sinupret® tabletki

W leczeniu przewlekłego zapalenia zatok u dorosłych oraz ostrego i przewlekłego zapalenia zatok u dzieci.

1Neubauer, März Placebo-controlled, randomized, double-blind clinical trial with Sinupret sugar-coated tablets on the basis of a therapy with antibiotics and decongestant nasal drops in acute sinusitis. Phytomedicine 3, 1994, 177-181.

2März R.W., Ismail C., Popp M.A.: Action profile and efficacy of a herbal combination preparation for the treatment of sinusitis.Wien Med Wochenschr 1999; 149: 202-208